Een God die niet schreeuwtIn de menselijke verbeelding wordt God vaak geassocieerd met macht, donder, vuur. Toch leert de Bijbel ons een andere manier om naar God te luisteren: in stilte, in alle discretie, op een fluistertoon. God wil zich niet opdringen, bang maken, dwingen. Hij spreekt vaak in zachtheid, in dat wat ontsnapt aan het lawaai van de wereld, in dat wat aandacht vereist, luisteren vanuit het hart. Less verder...

God is een wandelende GodIn de Bijbel is het verhaal van het geloof altijd gekoppeld aan het verhaal van de reis. God is niet statisch. Hij openbaart zich onderweg, in beweging, in passage. Vanaf de allereerste bladzijden horen Adam en Eva God "wandelen in de tuin op de bries van de dag". Later roept hij Abraham op om zijn thuisland te verlaten voor een onbekende plaats. Dit vertrek luidt een lange reis in, zowel geografisch als innerlijk. God volgen betekent accepteren te lopen, te vertrekken, te vertrouwen op een pad dat stap voor stap ontdekt wordt. Less verder...

Handen, verlengstuk van het hartIn de Bijbel zijn handen nooit onbelangrijk. Ze handelen, ze bidden, ze zegenen, ze verheffen. Ze drukken uit wat er in het hart leeft. God zelf verschijnt soms met mensenhanden, om aan te raken, vorm te geven en te begeleiden. Handen zijn zowel krachtig als kwetsbaar, gemaakt om te werken, te troosten en te genezen. Ze staan centraal in veel bijbelse scènes, vol tederheid of kracht. Less verder...

Een discrete maar constante aanwezigheidGuardian angels nemen een heel speciale plaats in het christelijk geloof in. Een onzichtbare, stille maar zeer echte aanwezigheid, die als spirituele metgezellen over iedereen waakt. Dit geruststellende idee komt niet alleen voort uit tradities of populaire verbeelding. Het is diep geworteld in de Bijbel. De Schrift staat vol met verhalen over engelen die door God zijn gestuurd om te beschermen, te leiden, te troosten of te waarschuwen. Less verder...

Tranen als taal van het hartHuilen is een universeel gebaar. Het doorkruist alle tijden, culturen en talen. In de Bijbel zijn tranen veel meer dan een simpele uiting van pijn of verdriet. Ze worden een volwaardige taal, een hartenkreet die God begrijpt. Ze worden nooit geminacht of genegeerd. Integendeel, ze worden verwelkomd, opgevangen, soms zelfs getransformeerd. Less verder...