Saint Catherine Labouré, geboren op 2 mei 1806 in Fain-lès-Moutiers, Frankrijk, en overleden op 31 december 1876 in Enghien-Reuilly, was een Franse katholieke non die beroemd werd om haar mystieke visioenen en haar rol in de verspreiding van de devotie tot de Wonderdadige Medaille.
Katherine was het negende kind in een diep katholiek boerengezin. Ze verloor haar moeder op negenjarige leeftijd, een beproeving die een diepgaand effect had op haar jeugd. Op 24-jarige leeftijd trad Catherine in het klooster van de Dochters der Liefde in Parijs, een religieuze congregatie gesticht door Saint Vincent de Paul en Saint Louise de Marillac. Daar kreeg ze de naam Zuster Catherine en bracht ze het grootste deel van haar leven door in nederige dienstbaarheid aan zieken en ouderen.
Op 18 juli 1830 had Catherine een ervaring die haar leven zou veranderen. s Nachts werd ze gewekt door een kind dat haar vertelde dat de Heilige Maagd op haar wachtte in de kapel. Daar zag Catherine de Maagd Maria zitten in een leunstoel in een helder licht. Maria sprak zachtjes tot haar en moedigde haar aan trouw te blijven aan haar roeping en door te gaan met haar dienst aan de zieken.
Mary onthulde Catherine ook het ontwerp van een speciale medaille, die later de beroemde Wonderdadige Medaille zou worden. Op de medaille zou de beeltenis van de Maagd Maria staan, omringd door de woorden "O Maria, zonder zonde ontvangen, bid voor ons die tot u onze toevlucht nemen". Catharina kreeg de opdracht om de medaille wereldkundig te maken en te verzekeren dat degenen die de medaille in geloof droegen grote genaden zouden ontvangen.
Hoewel Catharina aanvankelijk moeilijkheden ondervond om de medaille geaccepteerd te krijgen, bleef ze volharden in haar missie. In 1832 werd Parijs getroffen door een cholera-epidemie en de Zusters van Liefde, waaronder Catherine, behoorden tot de eersten die de zieken verzorgden. In die tijd werd de medaille op grotere schaal verspreid en werden wonderen en onverklaarbare genezingen geassocieerd met degenen die de medaille droegen.
Katherine bleef nederig ondanks de groeiende roem van de Wonderdadige Medaille. Ze zette haar discrete werk ten dienste van anderen voort en zocht nooit aandacht voor zichzelf. De laatste jaren van haar leven bracht ze door in gebed en contemplatie, ver van de schijnwerpers van de wereld.
In 1947 werd Catherine Labouré heilig verklaard door Paus Pius XII. Haar voorbeeld van nederige toewijding en vertrouwen in de goddelijke wil blijft vele gelovigen over de hele wereld inspireren. De Wonderdadige Medaille blijft voor veel katholieken een symbool van bescherming en geloof, dat herinnert aan het buitengewone leven van deze nederige non die de roep van de Maagd Maria beantwoordde met een onwankelbaar geloof.
